5 Ekim 2010

Pavlov'un Köpeği Olamadım!

Her zaman derim, ilk insana saygım sonsuz! Onca yırtıcı hayvan arasında, onca zor koşul altında; yemek bulma, yaşamını devam ettirme mücadelesinde, "Yahu mağaradan dışarıya çıkacaksam, bari gündüz gözüyle çıkayım, gece ne olacağı belli olmaz, T-Rex'i var, aslanı/kaplanı, yılanı, boku, böceği var. Ben en iyisi mi etraf karanlıkken dışarıya çıkmayayım, hem akşamları mağarada ateş yakar hatunla sevişiriz, duvara iki çiziktirip sanat yaparız, keyfimize bakarız" şeklinde düşünmesini elbette saygı ile karşılıyorum.

Sonraki çağların sonraki insanları da bu geleneği devam ettirmiş. Her biri kendi milletinin efendisi, ilkel köylülerim; güneşin pırıl pırıl parladığı günlerde tarlasını sürmüş, karanlık çökünce güvenli ve sıcak evinde, şöminesinin yanı başında sevişmiş. Orta Çağ insanın da bu geleneği devam ettirmesini, gündüzleri sarayın hemen dışındaki pazarda mallarını satarken, geceleri huzurlu evine çekilip sevişmesini de anlıyorum. Sonrasında, memleketten başka hiç bir yerde kabul görmediği üzere, Fatih Sultan Mehmet Orta Çağ devrini kapatmış. Rönesans, reform, sanayi devrimi, ne bileyim işte matbaanın yaygınlaşması derken, karanlık adam Edison aydınlık yayan binlerce ampul üretmiş... Bugün geldiğimiz durum malum, geceleri sokaklar ışıl ışıl gündüz misali. E peki güzel arkadaşım biz niye hala gündüzleri iş/güç koşuşturup, geceleri evimize sığınıyoruz? İlk insan mıyız lan biz?


Lafı nereye getireceğim... Şimdi ben nerden baksan, 5 sene ilkokul, 7 sene hazırlık - ortaokul - lise, ikinin yanındaki sıfır attınız, etti mi 12 sene ve sabahın köründe güne başladım! Üniversitede sabahtan olan derslere küfür ede ede gittim, 2,5 seneye yakındır işe giderken istisnasız her sabah, 5 dakika fazladan uyumak için ruhumu şeytana satarım dedim. Peki arkadaş, ben niçin yıllardır akşam erken yatmaya, sabah erken kalkmaya alışamıyorum? Hani Pavlov Amca zil sesi vere vere köpekleri bile bir şeye alıştırırken, ben minimum 20 senedir niye alışamıyorum arkadaş?! Hadi insan vücudu uyku düzenine karşı direnç gösteriyor, alışamıyor diyelim... Peki bu vücut, sabahın köründe yatıp, tüm gün uyumaya, geceleri cin gibi ayakta kalmaya nasıl alışıyor? Bir kere alıştın mı gündüz uyumaya, bir daha bırakamıyorsun! Bunun üzerine düşünen, araştırma yapan bir tane bilim adamı yok mu dünyada? Gündüzleri yaşayıp, geceleri uyumanın insan anatomisine aykırı olduğunu ne zaman söyleyecek bir babayiğit? 2010 yılında teknoloji ve bilim bu kadar gelişmişken, milattan önce bilmem kaç yılında yaşayan ilk insan ile aynı hayat standartında yaşamaya mahkum edilmemiz, bu zulüm, ne zaman son bulacak?  Işığımız var ulan, bırak rahat rahat geceleri yaşayalım!

Dip Not: Enerji tasarrufu gak guk diyenleri ayrıca dövüyoruz.

Gündüz uyuyan sevgili dostum Cem ile bir akşam muhabbetinden...

3 yorum:

bellatrix dedi ki...

Cem dostumun düşündüğünün aksine, insan gündüz uykusundan geceye geçişe de alışıyor, hem de über hızla.

Bu dediğin konu araştırılmamış olur mu hiç dostum... Circadian Rhythm denen bir döngü içindeyiz hepimiz ve bu döngünün en belirleyici faktörü de ışık. Daylight ama; vücudun güneş ışığını floresandan gayet net ayırıyor.

Dolayısıyla bu döngüyü tersine döndürmek akıntıya karşı kürek çekmek aslında. Kişi, benim gibi gece manzaralarına aşık biri de olsa, durum bu :)

Belgelerle gel dersen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Circadian_cycle
http://www.nigms.nih.gov/publications/factsheet_circadianrhythms.htm

Onurlu dedi ki...

Vallahi 25 senedir yaşıyorum, benim Circadian Rhythm bir kere doğru çalışmadı o zaman ne diyeyim :)

Jane Jones dedi ki...

ritmine circadianımın...